Afgelopen zondag waren we uitgenodigd voor de lunch bij Hama Goro, een frère van monsieur Souleymane Goro. We hebben hem al eerder ontmoet bij zijn atelier Centre Soleil d’Afrique. Daar gingen we dan, uitgaande van een normale lunch en gesprekken over kunst en cultuur. Eenmaal aangekomen bij Centre Soleil d’Afrique bleken we voor heel iets anders uitgenodigd te zijn dan gedacht. Namelijk de doop van zijn drie weken oude zoontje, Ali! Eenmaal door Hama Goro afgezet bij zijn familiehuis stonden er verschillende grote pannen op het vuur en waren ongeveer tien vrouwen in de weer met eten te bereiden. Het rode plasje voor de deur bleek de geslachte geit te zijn die aan het sudderen was in een van de enorme pannen. In de woonkamer werden wij voorgesteld aan de familie. Even later zijn we naar buiten gegaan want de houtskoolrook prikte volgens de vrouw van Hama Goro veel te veel in onze Westerse ogen. Toen het eenmaal tijd was voor de lunch stonden er binnen verschillende schalen klaar met heerlijke gebakken rijst, groente en vlees. Speciaal voor ons was er een kleedje uitgespreid op de grond en hebben we ons deze keer maar gewaagd aan het Malinees eten met handen in plaats van bestek. Daarna allemaal met de baby op de arm op de foto en blij naar huis. Hama Goro hebben we verder niet gezien of gesproken, want dit was een feest alleen voor de vrouwen en kinderen.

Die middag zijn Laura en Michelle ook nog gastvrij ontvangen bij de familie van hun Malinese mannen. Ze zijn de hele stad doorgeweest en hebben veel onbekende plekken gezien. Bij Bakari stond weer een grote lunch te wachten en ook bij Abdul Karim waren ze verrast te zien hoe zij in een heel andere sfeer van Bamako wonen.

Maandag hebben we onze eerste lessen op INA (Institut National des Arts) gegeven. Aangezien het de donderdagavond ervoor wat ingewikkeld was verlopen in het overleg met de Malinese jongens, waren we benieuwd hoe de uitwerking deze dag zou zijn. De eerste en tweede jaars studenten van INA kregen een vrije opdracht bestaande uit verschillende stappen. Allereerst het maken van abstracte monoprints, daarna deze verscheuren en gebruiken voor collagemateriaal. Een collage van een fantasielandschap die ze in stap drie verder konden uitwerken door verschillende materialen toe te voegen. We waren verrast dat iedere student een in onze ogen normaal Afrikaans landschap afbeeldde. Waarschijnlijk omdat de studenten zo gewend zijn aan de Afrikaanse beeldtaal en nergens anders dan op tv en internet in aanraking komen met andere landschappen. Surrealistische of conceptuele kunst is bij bijna niemand erg bekend. Dat is een groot verschil met ons. Wij krijgen al vanaf jong een overvloed aan beelden te verwerken.

Iets anders wat ons opviel was dat onze mannen de taak van docent erg serieus hadden opgevat. Nadat onze uitleg was afgerond, nam tot onze grote verrassing de Malinese collega student het woord over, ging voor ons staan om vervolgens precies hetzelfde te vertellen. Een INA student die een vraag stelde, kon rekenen op een professionele hierarchische docentenschreeuw. Op een gegeven moment kreeg onze les meer en meer een Malinees karakter in plaats van een Nedelands. Jammer want we wilden de INA studenten graag een Nederlandse leservaring meegeven. Na overleg met de Malinese collega studenten was er niets aan de hand en zijn ze zelf ook aan de slag gegaan om de Laatooh (kunstenaar) uit te hangen. Monsieur Souleymane Goro kwam tussendoor even kijken hoe het er aan toe ging en begreep er niets van en met de uitleg dat dit een Nederlandse les is, ging hij weer weg. Na drie uur werken lagen twee klaslokalen vol met gekleurde snippers papier, hadden verschillende gele INA bloesjes nu ook rode en groene vlekken, maar de collages waren af. Deze zijn kort besproken en we hebben het doel van de les uitgelegd. Namelijk werken vanuit de fantasie, vanuit hetgeen je niet kent.

Vanuit dit uitgangspunt zijn we dinsdag verder gaan werken. Voor de afwisseling zijn er twee opdrachten van ieder anderhalf uur bedacht. Bij de ene les stond experimenteren met techniek centraal, het maken van verschillende modeltekeningen. Diverse technieken kwamen voorbij en de studenten reageerden enthousiast over de opdracht van het omtrekken van je hoofd en deze vervolgens uitwerken in detail. Het tempo werd hoog gehouden door ook verschillende modeltekeningen te laten maken in een heel korte tijd, 30 seconden was toch ècht te kort! De andere les bestond uit vijf tekenopdrachten van ieder een kwartier. Er moesten verschillende huizen getekend worden. Aan de slag met fantasie. Gemakkelijk was het Afrikaanse huis, een hutje met een palmboom. De tweede leverde al wat meer moeite op, het huis van Micheal Jackson. Een van de studenten vertelde dat hij het huis van Micheal Jackson nog nooit gezien had dus het ook niet kon tekenen. De derde opdracht, het huis van een vlinder, was `très difficile!` en had verschillende resultaten. Een vlinder wonend in een Afrikaans huis maar ook een vlinder wonend in een bloem of zittend voor de TV. Het huis van de duivel leverde gegrinnik op en het Nederlandse huis had standaard een molen en hier en daar een koe voor de deur. Ook was er een verdwaalde palmboom in het Nederlandse landschap terug te vinden.

Wat opviel aan de Malinese studenten is dat zij heel afwachtend waren en pas begonnen wanneer duidelijk gezegd werd `jullie mogen beginnen`en `heeft iedereen het begrepen`. Verder is het moeilijk om aan de studenten te merken wat ze van de les vonden, want iedereen is heel stil en serieus aan het werk. Als je vraagt wat ze er van vonden, is het antwoord leuk, maar dat is waarschijnlijk ook uit beleefdheid.

‘s Middags hebben we nog een kort bezoek gebracht aan de fotostudio van de weredlberoemde fotograaf Malick Sidibé. Zelf was hij niet aanwezig maar zijn zoon heeft ons veel weten te vertellen. Binnenkort komt hij naar Amsterdam om daar een fotoprijs te ontvangen!

Onze laatse week is begonnen! Het einde is helaas in zicht en we willen nog veel doen. Morgen staat de opening van de expositie op de INA voor de deur en donderdag gaan we dan eindelijk naar het museum van Bamako. S`middags hebben de jongens een verrassing voor ons geregeld. Spannend!

This entry was posted on Tuesday, March 2nd, 2010 at 20:17 and is filed under mali. You can follow any responses to this entry through the RSS 2.0 feed. Both comments and pings are currently closed.